TWILIGHT OF CHILDISH WORLD PEACE –
Suddenly darkness crinkled out the day,the breeze was not mild
In the blind humanity In an armed world , the wild evils are piled.
The Future and the dim past was doomed to dead and complied
There was no name of the Child either Mecnun or Leyla
Bullets in horizon broke into pieces in the eyes of child
And the historical archives of missiles made of tears are delicately filed
Before the sound of sad and short mourning “put your gun down”
It was the last scream of Mother of the ill-fated crying baby
Colours are gathered in the midst of innocent light of white,
For protecting the children affected by war.
It remained like that Until the absence of battle and the fight
the Moon with explosive look, seems like a knight
Until the dusk, with an without the light
Touching the rapid clouds in the sight.
And ,Human who piled up the sins of the Universe
Shamelessly,talking about psychosocial wellbeing of children.
Then Solid hearts frozen in bended knees
The flower child was Calling the wisdom of mind in deep-freeze
Said: “Build me a house , under the blistering roof of the Big blue globe.
That carving the bright future with glowing peace “
And celebrates the splendid heartbeats of the nature, that never cease
The Child was typing an overwhelming evidence On my poetic breeze .
Walking on the path of a new horizon of the dazzling Way
That shuttering the anger and hate .
Kicking the hate makes silver white turned into grey.
Jerking the dirty revulsion that makes the elegance fade away
The new balanced equilibrium for harmony is ready to sway
If the hate blocked and remains in the box of decay
And there comes a time,waterdrops of rain became a charmed spray
Glorious stars beaming bright ,burnt by the fever of a silent gaze
Peace gracefully packaged inside the Globe blessed with a new heart pace
“The shining face of Humanity” a long-awaited return to the real face
the wind was blowing In the circle of strong beginings and weak ends
Farewell to the cynical poker faces of the similar parade of evil events .
Even the hate knitted by prejudices fails to survive in hate
So child starts seeking for the “unconditioned love” only sister of a faith
I realized ,The winged love that put her arm lightly around me,
Finally ceased the prolonged fight in the eye of child.
Darkness fade away and the breeze of childish twilight was mild.
Hicran Cigdem YORGANCIOĞLU) Bu şiir içeriğine ilişkin 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’ndan doğan mali ve manevi hakların gerçek sahibidirŞair :Hicran Cigdem Yorgancioglu Web: http://www.cigdemyorgancioglu.org/ - Email :cigdemyorgancioglu@gmail.comTWILIGHT OF CHILDISH WORLD PEACE /
DÜNYADA SULHUN, ÇOCUKSU ALACAKARANLIĞI
Hafif bir esinti değildi. Aniden günü yırtıp içinden fışkırdı o zifiri karanlık
Silahlanmış ve körleşmiş dünyada tüm şerler tepeleme dizilmiş,talan olmuş fidanlık
Mazi ve istikbal ebediyyen ölüme terkedilmiş, ve insanlığın bir gözü şehla
ismi yok ki çocuğun.Kimdir ki o bi-çare etfal ? belki Mecnun, belki de Leylaİ
Ufukta göz kırpmadan atılan mermiler, çocuğun gözünde parçalara ayrıldı
Ve savaş füzelerinin o ihtişamlı tarihi arşivleri gözyaşlarıyla özenle dosyalandı.
Kederli ve kısa bir matemin evvelinde “indir silahını” diye ninnisiz yakarışlar ,
Ağlayan taihsiz bebeğin annesinin feryat figan son çığlığıydı.Koptu vaveyla .
Savaştan etkilenen çocukları korumanın yüzü suyu hürmetine
Renkler tam da masumiyet beyazı ışığın göbeğinde toplanmıştı
Ve harbin bitimine , muharebenin sonuna kadar da öylece kalacaktı
O bakışıyla adeta ateş eder gibi bakan ve bir şövalyeyi andiran Ay ,
Işıkla ve ışıksız o nurlu haliyle şafak vaktine kadar,
Görünürdeki hızla kaçışan bulutlara dokunmaktaydı .
Ve Evrende işlediği tüm günah ve cürümları üstüste yığmış insan
Utanıp arlanmadan çocukların psiko-sosyal refahını konuşuyordu .
Ardından taş kalpler dizleri üzerine bükülmüş donup kalmışlardı
Çicek Çocuk, derin dondurucuya yatırılmış aklı ;bilgeliğe davet ediyordu.
Dedi ki: “Bana Büyük mavi kürenin kabarık çatısı altında bir ev inşa et.
Öyle bi ev ki ; parlak gelecek , pıril pıırıl bir barışla bezenip nakşedilmiş olsun
Nabız olsun ve doğanın o hiç durmayan muhteşem kalp atımlarını kutlasın ”
Şiirsel esintime ezici bir delil yazmaktaydı o sabah rüzgarı yüzlü Çocuk.
Öfkeyi ve nefreti susturmuş halde yeni bir ufkun göz kamaştırıcı yolunda yürürken
Gümüş beyazını griye çeviren o pis nefreti tekmelemek
Zerafeti ve letafeti solduran o tiksinme hallerini titretip kendine getirmek
İşte o an uyum için ahenkli denge salınmaya hazırdır adem-i muvazenette, ey İnsan!
Şayet nefret engellenir ve çürüme kutusunda hapis kalırsa, kurulur insicam-ı mizan
bir zaman gelir, yağmurun su damlacıkları da sihirli bir sprey haline dönüşür
parlak yıldızlar sessiz bir bakışın ateşi ile yanıp tutuşmaktaydı, de ki onlar fürug-efşan
itinayla sarmalanmış barış Küre’ye nüfuz halde,yeni bir kalp atımıyla kutsamaktaydı Dünyayı
Ezelden beri beklenen o surat . O yüze dönüş vaktiydi “İnsaniyetin pırıldayan yüzü” İnsan.
güçlü başlangıç ve kuvvetten düşmüş neticeler döngüsünde esmekteydi yel
Her nevi kötücülün geçit törenlerine ve alaycı poker suratlarına elveda
Mademki önyargılardan örülmüş nefret bile bu kinin içinde ayakta kalamayan bir seda
O halde Çocuk, sadakatin yegane kızkardeşi olan “Koşulsuz aşkı” aramaya başlar
Farkettimki , kanatlı aşk, kollarıyla beni hafifçe sarmalayıverdi.
Sonunda safderun çocuğun gözünde uzun süre devam eden kavga sona erdi.
Geldi envar,söndü zulmet, dağıldı karanlk. Ve bâd-ı sabâda rüzgâr artık ılıman eserdi.
Comments